Arnoud Krever en zijn vrouw liepen traditiegetrouw hun camino Vicarie pro – plaatsvervangend voor. Het komt erop neer dat je mag lopen (of fietsen) voor iemand die dat niet zelf kan. Overleden, te oud, invalide, een ernstige ziekte, te jong, zijn geldige redenen. De loper moet wel een relatie hebben met de persoon voor wie gelopen wordt. In de ogen van de Katholieke Kerk is die persoon dan de pelgrim. En voor wie zijn de spirituele of hemelse voordelen? Dat laat zich raden.
Op1 oktober 2019 stapten mijn vrouw Annet en ik welgemoed en in blakende conditie Santiago binnen. We kwamen van Tui aan de Camino Portugués. Omdat de aankomsttijd van drie uur in de middag te laat was om in het Pelgrimsbureau nog een volgnummer te krijgen voor een compostela, mochten we de volgende dag terugkomen. In de tussentijd kregen we een nieuw idee. We hadden nog dagen over, laten we nog een camino lopen. Een korte, maar een die lang genoeg is om een compostela te kunnen krijgen: van Ourense over de Camino Sanabrés. Prima, maar voor wie? Ik stelde voor mijn zevenentwintigste camino maar eens voor mezelf te lopen. ‘Daar komt niets van in’, besliste Annet. ‘Je zoon Arne en zijn vriendin Alexandra verwachten een kind. Jij moet voor je kleinkind lopen!’ Daar viel niets tegen in te brengen.
Onmogelijk
De volgende dag bestudeerde een jonge vrouw van ongeveer veertig jaar mijn pelgrimspas. Het krijgen van het compostela Vicarie pro voor een vriendin van 73 met een gebroken heup, ging zonder problemen. Zijn er speciale regels voor ongeboren kinderen? Dit was het moment om de vraag te stellen. Het antwoord was onverwacht. ‘Is het een jongetje of een meisje?’ vroeg de mevrouw achter het bureau. ‘Dat weten we niet. De ouders willen het niet van tevoren weten. Pas na de geboorte.’ ‘Welke naam krijgt het?’ vroeg de mevrouw. ‘Dat weten de ouders nog niet. Dat hangt er vanaf of het een jongetje is of een meisje.’ Een ogenblik is het stil. ‘Dan kan je niet voor het ongeboren kind lopen. We moeten een naam hebben.’
‘Het kan toch niet zo zijn dat voor ongeboren kinderen met een naam wel gelopen kan worden en voor ongeboren kinderen zonder naam niet? De Kerk stelt zich toch altijd zo beschermend op voor het ongeboren leven. Ik kan me niet voorstellen dat dit echt de regel is.’ De vrouw trok een strak gezicht. ‘Ik zal het hierachter vragen. Ik ben over een paar minuten terug.’ Het ‘hierachter’ is een kamer waar een priester is voor het bespreken van de moeilijke gevallen. Het nadenken duurde niet lang, de vrouw was zo terug. ‘Nee, het kan niet. We hebben een naam nodig om op de compostela te schrijven.’ Hier tegenin gaan had duidelijk geen zin. We dropen af.
Verzin een list
Op de eerste verdieping van het Pelgrimsbureau is de huiskamer van ons Genootschap van Sint Jacob. Daar kunnen pelgrims terecht voor koffie, gezelligheid, een luisterend oor en praktische informatie. We werden ontvangen door een echtpaar. Zij hoorden ons verhaal aan en dachten met ons mee. De man kwam met een suggestie: ‘Je zou het kind Vita Nova kunnen noemen. Latijn voor Nieuw Leven.’ Dat leek ons een mooi idee. In de nieuwe pelgrimspas schreef ik: Vicarie pro, Vita Nova Krever Mether. Ook maar gelijk de twee achternamen van de ouders erbij, dat zijn ze in Spanje gewend. Wie weet werkt deze truc. Op de tweede dag na vertrek uit Ourense kwamen we langs het Monasterio de Oseira. Aan de monnik die onze pelgrimspas stempelde vertelden we wat ons in het Pelgrimsbureau was gebeurd. De reactie van de monnik was helder. ‘Zo mag de Kerk niet reageren. Natuurlijk mag je voor je ongeboren kleinkind lopen! Wat doet de naam er toe. Vita Nova is prima!’ Om dat kracht bij te zetten zette hij het stempel van het klooster onder de naam Vita Nova en schreef erbij de acuerdo. Daarbij zijn handtekening en de initialen van zijn orde. Mooi, dacht ik. Dat wordt straks Kerk tegen Kerk.
Nieuw leven
Vijf dagen later staan we weer in het Pelgrimsbureau. Gelukkig is de vrouw die me helpt een andere dan die van een week geleden. Ze is jong en een beetje onervaren, want ze begint met het invullen van een afstandsverklaring. Die kost geld en dat had ze dus eerst moeten vragen. Ik wijs haar op de vergissing en zeg er meteen bij dat het wel goed is. Daarna dicteer ik haar Vicarie pro Vita Nova Krever Mether en wijs aan waar ze dat moet opschrijven. Ze volgt mijn aanwijzingen op zonder commentaar of discussie. Hetzelfde gebeurt bij het uitschrijven van de compostela. Onze missie is geslaagd!
Naschrift
Achteraf heb ik het idee dat de weigering in het Pelgrimsbureau misschien werd ingegeven door onbekendheid met de situatie. Was er geen instructie voor? Op 19 november 2019 werd Joakim Arnoud Michael Krever geboren. Joakim is gezond en ontwikkelt zich voorspoedig.
Download rechten
* De Vlaamse Jacobusvereniging heeft toestemming het artikel gratis te publiceren in haar periodiek.
